Hij vluchtte en terwijl hij vluchtte zei hij: "Neem je handen weg van de omhelzing! Ik zal liever eerder sterven, dan dat ik je mezelf kan geven." Zij weerkaatste niets behalve "ik je mezelf kan geven." Afgewezen verborg ze zich in de bossen en zich schamend bedekte ze haar gezicht met bladeren en sindsdien leefde ze in eenzame grotten; maar toch bleef de liefde zitten en groeide het verdriet van de afwijzing: en de zorgen die haar wakker houden verzwakken haar jammerlijke lichaam, de magerheid deed haar huid verschrompelen en al het vocht van haar lichaam verdampte, alleen maar haar stem en haar botten bleven over: de stem bleef; men zegt dat haar botten versteend zijn. Sindsdien verbergt ze zich in de bossen en wordt ze in geen enkele berg gezien, ze wordt in alle bergen gehoord: er is alleen geluid, dat in haar leeft.