Toen alles a/d grenzen rustig was na de oorlog en thuis het conflict opgelost scheen te zijn, drong er iets veel ernstiger de staat binnen, eerst een tekort aan graan daarna hongersnood. En in elk geval zouden de slaven en het volk omgekomen zijn ,indien de consuls niet mannen hadden gezonden naar overal om graan op staatskosten te kopen. Toen eindelijk een grote hoeveelheid graag uit Sicilië aangevoerd was, werd er in de senaat gediscussieerd tegen hoeveel het aan het volk moest worden verkocht. Vele edelen zeiden : ? De tijd is gekomen om het volk te onderdrukkenen de rechten terug te winnen die zij van ons hebben afgedwongen door staking. Maar M.C. overtrof allen in hardheid , hij was een vijand v/d macht van de tribunen. Hij vond immers dat het graan niet aan het volk mocht worden gegeven, tenzij het volk afstand deed van de macht van de volkstribunen, zonder enige voorwaarde. Maar deze mening scheen ook aan de senaat zelf al te hard, en het maakte het volk zo woedend dat ze bijna de wapens grepen. En zo om het volk z'n zin te geven, verbande de senaat, Coriolanius hoewel hij een machtig man was. De Volsci een oude vijand v/d Rom. Ontvind hem met open armen. Enkele jaren later verklaarden de volsci de oorlog a/d Romeinen, onder leiding van Cor. Ze vielen het Rom. Gebied binnen met een enorm leger en ze sloegen precies voor de poorten v. Rome hun kamp op. Voor de senaat en het volk schoot er uiteindelijk niets anders over dan met Cor over vrede te onderhandelen.