Opmerking
Versie 1:
Hannibal geraakte samen met zijn leger en lastdieren (waaronder zelfs olifanten!) tot aan de Alpen, nadat ze makkelijk de Pyreneeën overstaken. Het project van Hannibal was groots en uiterst moeilijk: want voor hem had niemand ook deze bergketen overgestoken met een leger. Bovendien joegen de enorme sneeuwhopen op de bergtoppen de Carthaagse soldaten, die van horen zeggen hadden dat de overtocht verschrikkelijk zou zijn, nog meer schrik aan. Maar nadat Hannibal zijn mannen had aangespoord, stapte de colonne bij het krieken van de dag verder.
Op de negende dag bereikten ze, na vele onbegaanbare wegen en omleidingen, uiteindelijk de top van de berg, waar de soldaten die vermoeid waren van het zware werk en het vechten, 2 dagen rust inlastten. Maar de sneeuwval deed de grote angst weer opflakkeren. Wanneer de colonne traag door met sneeuw bedekte plaatsen stapte, verscheen er wanhoop op ieders gezicht.
Hannibal was toen op een bepaalde plaats, vanwaar hij een uitgestrekt panorama had en toen beval hij de soldaten halt te houden. Terwijl hij Italië en de vlaktes rond de Po toonde zei hij: "Jullie steken nu de verdedigingsmuren over, en niet die van enkel Italië, maar zelfs van Rome; weldra zullen jullie kunnen afdalen en op het vlakke de tocht kunnen verderzetten; jullie zullen met weinig veldslagen de hoofdstad van Italië in jullie macht hebben."
Daarom ging de colonne verder, maar de afdaling was veel moeilijker dan de beklimming was geweest. Want bijna elke weg was steil, smal en glad, zodat ze niet konden voorkomen dat ze uitgleden en de ene over de andere viel en lastdieren over mensen vielen. Maar toen een onbepakte soldaat, terwijl hij zich met z'n handen vasthield aan struiken en wortels, zich moeizaam kon laten zakken, hielden de ruiters en de dieren als het ware halt bij het einde van de weg. Want de rotsweg was onderbroken door een grondverzakking. Daarom besloot Hannibal de colonne om te leiden, maar deze weg was ook totaal onbegaanbaar. Want men moest over open ijsplekken gaan en er waren noch wortels noch struiken aanwezig waar men zich met voet of hand kon aan vasthouden. Zo afschuwelijk was het geploeter daar, dat terwijl soldaten keer op keer neerstortten en lastdieren en olifanten in het ijs vastzaten, Hannibal beval een nieuwe weg te bouwen.
Aangezien het hakken van stenen heel moeilijk was, velden de soldaten reusachtige bomen en hakten ze in stukken, ze maakten een enorme houtstapel en staken die in brand; tenslotte goten ze er azijn over en de rotsblokken, broos door het vuur en de azijn, braken de waarden, zodat niet alleen de lastdieren maar ook de olifanten konden oversteken. Nadat ze 4 dagen verkwist hadden rond de rotsweg, waren de lastdieren zo goed als uitgehongerd; (wat wil je: ) de toppen van de bergen waren bijna allemaal onbegroeid, en als er al eens een weiland was, bedekten sneeuwpakken het.
Vandaar waren ze in 3 dagen afgedaald nar het vlakke, waar lastdieren in weides gezet werden en vermoeiende mannen rust kregen. Op de 15e dag bereikt Hannibal samen met zijn leger dat overbleef na de Alpen, Italië.
Opmerking
Oude versie:
Nadat hannibal gemakkelijk de Pyreneeën had overgestoken, bereikte hij met zijn leger en lastdieren, waaronder zelfs olifanten, de alpen. hannibals onderneming was reusachtig en zeer moeilijk: want nooit tevoren was iemand met een leger deze bergen overgestoken.bovendien maakte de hoogte van de bergen en de massa sneeuw de soldaten van carthago, die door geruchten reeds hadden vernomen dat de overtocht verschrikkelijk zou zijn, nog meer bang. nadat hannibal echter zijn manschappen had aangespoord, begon de colonne bij het eerste licht op te stappen. op de negende dag kwamen ze langs onbegaanbare wegen en omzwervingen eindelijk op de top van de berg aan, waar aan de soldaten die moe waren van de tocht en de strijd , 2 dagen rust werd gegeven.de nogal zware sneeuwval vernieuwde echter de reusachtige paniek.toen de colonne loom voortging langs plaatsen, die geheel met sneeuw overdekt waren, was de wanhoop op aller gezichten te lezen. toen beval hannibal zijn soldaten halt te houden op een plaats vanwaar er wijd en zijd een uitzicht was.terwijl hij Italië en beide zijden van de po toonde , zei hij:"nu klimmen jullie de muren over, niet alleen van Italië, maar zelfs van de stad Rome; weldra zullen jullie kunnen afdalen en in de vlakte de tocht maken; in enkele veldslagen zulle jullie de hoofdstad van Italië in jullie macht hebben. de colonne ging dus verder ,maar de tocht was nog veel moeilijker dan hij bij de beklimming geweest was. want bijna de hele weg was steil , smal en glad, zodat zij zich bij het uitglijden niet konden tegenhouden, en sommigen bovenop anderen en lastdieren bovenop mensen vielen.toen echter de soldaten zonder bepakking, die met hun handen het struikgewas en de wortels vasthielden, met moeite konden afdalen, hielden de ruiters en de lastdieren als het ware bij het einde van de weg halt. de rotsweg was immers door een grondverzakking onderbroken.daarom besloot hannibal de colonne langs een omweg te leiden, maar ook die weg was totaal onbegaanbaar. want men moest over het blote ijs gaan en er waren geen wortels of struikgewas waarop iemand met de voet of de hand kon steunen. zo afschuwelijk was de worsteling daar, terwijl de soldaten keer op keer neerstortten en de lastdieren en olifanten op het ijs vastzaten, dat hannibal besliste dat er een nieuwe weg moest aangelegd worden. aangezien het zeer moeilijk was de rotsen in stukken te hakken, maakten de soldaten nadat ze enorme bomen hadden neergeworpen en in stukken hadden gehakt, een reusachtige stapel brandhout en staken die in brand;vervolgens goten ze er azijn over en braken de rotsen, die door het vuur en de azijn week ( broos ) waren , met ijzeren werktuigen, zodat niet alleen de lastdieren maar ook de olifanten konden meegenomen worden. nadat ze 4 dagen rond de rots hadden doorgebracht, waren de lastdieren bijna van honger omgekomen;de toppen waren immers nagenoeg onbegroeid en, als er iets va weide was, bedolf de sneeuw het. in 3 dage daalde men vandaar naar de vlakte af, waar de lastdieren in de weide werden gelaten en aan de vermoeide mensen rust werd gegeven. op de 15de dag kwam hannibal met zijn leger, nadat hij de alpen overwonnen had, in Italië aan.