Intussen was Fama naar het palijs van Iarbas gegaan. Zij kwam aan bij de oren van de vorst en vertelde hem het hele verhaal. Aeneas, leider van de Trojanen, was met zijn makkers naar de kust van Afrika gekomen. Vervolgens had koningin Dido hen in Carthago vriendelijk ontvangen. Op een zekere dag waren de Tyrieërs en de Trojanen op jacht gegaan. Toen was er opeens een storm uitgebroken. De Tyrieërs en de Trojanen waren versprijd over de akkers naar diverse huizen gegaan. Dido en de leider van de Trojanen waren in dezelfde grot terecht gekomen. Wat was er in de grot gebeurt? Niemand heeft het geweten. Sins die tijd zorgde zij niet meer voor haar goede naam en verborg zij haar liefde niet meer. Nu verwaarloosde zij haar taan en brengt in luxe hartstocht de wintER door. Zo wekte Fama woede in het hart van de koning op. Iarbas was een plichtsgetrouwe koning. Hij had 100 tempels opgericht in zijn uitgestrekte koningkrijk ter ere van Jupiter. Voor de tempels brandden altijd vuren. De altaren waren nooit zonder bloed van de offerdieren. Iarbas bleef voor de altaren staan en tussen de beelden van de goden. Hij tilde zijn armen smekend op en hij smeekte Jupiter...