Rhampsinitus, een rijke koning van de Egyptenaren, die zijn rijkdommen wilde verbergen in een veilige plaats, beval een architect een schatkamer te bouwen. Terwijl de schatkamer gebouwd werd, bedacht de architect, een sluwe jongeman een list : hij plaatste in de muur van de schatkamer twee stenen, die gemakkelijk weggenomen konden worden. Toen hij voelde dat het einde van zijn leven naderde, verklapte hij die list aan zijn twee zonen. Na de dood van hun vader drongen de zonen die niet getreuzeld hadden de schatkamer binnen en ze stalen een groot deel van de schat . Op een dag merkte Rhampsinitus, nadat hij de schatkamer was binnengegaan , dat een deel van zijn rijkdom gestolen was. Hij was heel verwonderd : want de zegels van de poort waren ongeschonden. Toen hij na een paar dagen de schatkamer opnieuw opende, zag hij tot zijn grote verbazing dat zijn rijkdommen weer verminderd waren. Toen beval hij klemmen te plaatsen. De dieven drongen opnieuw de schatkamer binnen, en één van de broers geraakte vast in de klemmen. Deze zag in dat dit de ondergang voor zichzelf en zijn broer zou zijn. Daarom zei hij :"Hak mijn hoofd af, broer want als ik door de bewakers van de koning gegrepen en herkend ben, zal ook jij beschouwd worden als medeplichtig aan de misdaad!" Met deze woorden kon hij zijn broer overtuigen. Die, hoe zeer ook tegen zijn zin, hakte zijn hoofd af, hij plaatste de stenen terug en keerde terug naar huis, terwijl hij het hoofd van zijn broer met zich meenam. De volgende dag vond de koning, die de schatkamer was binnengegaan en de klemmen controleerde, verbijsterd het lichaam van de dief zonder hoofd.
Opmerking
Vanaf hier 2 versie's:
Versie 1:
De koning beval de bewakers het lichaam op de muren tentoon te stellen: "Als jullie iemand om de dode zien wenen, grijp hem dan onmiddellijk." Maar de moeder van de twee broers, die het verschrikkelijke aanblik niet kon dragen, smeekte de overlevende zoon: "Ik smeek je, maak het lichaam los en breng het terug naar huis." Hij wilde eerst niet, maar omdat zijn moeder volhield, gebruikte hij uiteindelijk deze list. Tegen de avond legde hij op een ezel twee volle zakken wijn en hij ging naar de muren. Nadat hij al van ver zag dat de soldaten het lichaam bewaakten, maakt hij de knoop van één zak los: de wijn vloeide overvloedig op de grond. Terwijl hij met luide stem om hulp smeekte, snelden de bewakers naar hem toe en probeerde hij de wijn op te vangen. Eerst veinsde hij woede en schold hen hevig uit. Een beetje later bedwong hij van de woede en hij begon een gesprek met de bewakers, sterker nog, hij bood hen een andere zak aan. De bewakers hielden niet op met drinken, totdat iedereen bedwelmd door de wijn, overmand werd door de slaap. Toen maakte hij middernacht al het lichaam van zijn broer los en terwijl de bewakers spotten met hem scheerde hij het rechterdeel van de baard van de bewakers af. Door die daad werd de koning getroffen met grote bewondering. Omdat hij wenste de stoutmoedige dief te leren kennen, beloofde hij hem straffeloosheid en zelfs een grote beloning. De dief had vertrouwen in deze woorden en ging spontaan naar de koning. Rhampsinitus zei tegen hem: ?Ik denk dat jij een zeer roekeloos man bent. Aangezien jij je hebt gedragen als de sluwste van alle Egyptenaren, laat ik je niet alleen ongestraft gaan, maar geef ik je mijn dochter ten huwelijk .
Versie 2: De koning beval het lichaam op de wallen tentoon te stellen en gaf de bewakers het volgende bevel: "Als jullie iemand om die dode zien huilen, grijp hem dan onmiddellijk." Maar de moeder van de twee broers, die de verschrikkelijke aanblik niet kon dragen, smeekte haar overlevende zoon: "Maak het lichaam los, ik smeek je, en breng het terug naar huis." Eerst wou hij niet, maar de moeder volhardde, uiteindelijk gebruikte hij een list. Tegen die avond legde hij zakken vol wijn op een ezel en trok ermee naar de wallen. Nadat hij van ver bemerkt had dat het lichaam door soldaten bewaakt werd, maakte hij één van de knopen los: De wijn vloeide overvloedig over de aarde. Toen hij met luide stem om hulp smeekte, snelden de bewakers toe en probeerden ze de wijn voor zichzelf op te vangen. Eerst veinsde hij woede en schold ze heftig uit. Een beetje later bedwong hij z'n woede En begon een gesprek met de bewakers, Sterker nog, hij bood ze nog een andere zak aan. De bewakers stopten niet met drinken, totdat ieder van hen stomdronken van de wijn in slaap viel. Midden in de nacht maakte hij het lichaam van z'n broer los en omdat hij met de bewakers nog eens de spot wou drijven schoor hij bij alle bewakers het rechterdeel van hun baard af en keerde terug naar huis. Door die daad, werd de koning door grote bewondering getroffen. Hij wou die stoutmoedige dief wel beter leren kennen, hij beloofde hem straffeloosheid en een grote beloning. De dief had alle vertrouwen in die woorden en bood zich spontaan bij de koning aan. Rampsinitus zei tegen hem:? Ik ben ervan overtuigd dat jij een zeer stoutmoedig man bent. Aangezien jij je hebt gedragen als de sluwste van heel Egypte laat ik jou ongestraft gaan en schenk zelfs mijn dochter ten huwelijk.