Opmerking
Versie 1:
Alle Galliërs zijn zeer religieus ingesteld; degenen die zwaar ziek zijn en degenen die zich in gevaarlijke gevechten bevinden offeren daarom mensen i.p.v. offerdieren, of ze beloven er later te offeren; bij deze offers gebruiken ze de druïden als tussenpersoon. Ze menen immers dat de wil van de onsterfelijke goden niet kan bedaard worden, tenzij een mensenleven gegeven wordt in ruil voor een (ander) mensenleven; Van staatswege uit hebben ze ook zulke offers ingericht. Sommige stammen hebben reusachtige poppen, waarvan ze de ledematen vlechten met twijgen, ze vullen de poppen met levende mensen; als ze die in brand steken, sterven de mensen omdat ze omringd worden door vlammen. Ze menen dat de onsterfelijke goden die straffen van degenen die in diefstal, misdaad of verzuim van de wet betrapt zijn liever hebben. Als er geen voorraad meer is van die soort, nemen ze zelfs hun toevlucht tot het offeren van onschuldige mensen.
Opmerking
Versie 2:
De stam van de Galliërs is in zijn geheel zeer geobsedeerd door religie, en daarom offeren zij die getroffen zijn door een vrij zware ziekte en diegenen die in strijd en netelige avonturen vertoeven mensen als slachtoffers of beloven dat ze mensen als offers offeren, ze doen bij die offers beroep op de diensten van de druïden omdat ze menen dat de heilige wil van de onsterfelijke goden niet kan bedaard worden tenzij een mensenleven wordt gegeven in ruil voor een mensenleven en zij hebben op georganiseerde wijze offers van dezelfde soort ingesteld. Anderen hebben poppen van immense grootte, waarvan ze de ledematen, die ineengevlochten zijn met buigzame takken, vullen met levende mensen, en nadat ze in brand zijn gestoken, stikken de mensen die omsingeld werden door vuur. Ze menen dat de terechtstellingen van diegenen die bij diefstal, struikroverij of één of ander vergrijp gegrepen zijn meer welkom zijn aan de onsterfelijke goden; maar als er niet genoeg zijn van die soort, verlagen ze zich zelfs tot terechtstellingen van onschuldigen.